Egészségére!!!

Dag lieve kindertjes,
En dan volgt er nu weer een nieuw avontuur van Kerstin en Nadine, lees maar mee:

Zaterdag besloten we om te gaan zwemmen in een thermaal bad. We moesten een stukje met de metro, dus we besloten meteen maar een maandkaart te halen. Dan kunnen we kijken hoeveel we gebruik zullen maken van het openbaar vervoer, aangezien we lopend naar school kunnen. Maar goed, wij gingen met de metro. In een gammel bakkie naar het zwembad, een heel groot gebouw midden in het park. De entreeprijs was nog best wel duur, ook omdat we hier geen studentenkorting kregen (belachelijk gewoon!) maar we besloten er maar gewoon in te gaan. Even snel omkleden en dan het heerlijke thermale water in. Niet dus... het stonk gigantisch in dat zwembad. Bij sommige baden rook je nog een vleugje mint ofzo, maar dat was niet genoeg om de stank te verbergen. We zijn een paar baden door gezwommen en toen zijn we op zoek gegaan naar het buitenbad. Dat was op zich wel prima. Lekker dobberen in de zon en mooie mannen kijken.

Op een gegeven moment hadden we er genoeg van en zijn we toch maar weer naar binnen gegaan. Een bad van 30 graden in. We hielden het even vol en toen was de stank echt niet meer te harden en gingen we de uitgang zoeken. Makkelijker gezegd dan gedaan. Het was echt een doolhof! Er stond een bordje met uitgang, maar dan kwamen we bij andere kluisjes dan waar onze spullen lagen. Maar even vragen aan een mannetje wat daar liep. Die stuurde ons een trap af waardoor we eigenlijk bij hetzelfde uitkwamen als waar we vandaan kwamen. Nog maar een keer vragen, de blauwe kluisjes! Ja, die kant op. Weer kwamen we bij hetzelfde uit. Dan maar weer naar de baden. Daar zagen we heel veel mensen uit een hoekje komen, hé, een deur! Helemaal verstopt, maar het was de goede. We kwamen toch nog bij de blauwe kluisjes uit! Kerstin had op internet gelezen dat als je binnen twee uur weg was, je een gedeelte van het geld terug kreeg. We hadden nog geen twee uur gezwommen, dus maar even gevraagd. Nee, daar hadden we de verkeerde bandjes voor, we moesten eigenlijk de gele hebben. En daarmee hebben we besloten dat we daar ook niet meer komen. Veel te duur en het stinkt. Nu snap ik de uitdrukking stinkend rijk!

Zondagmorgen zijn Kerstin en ik maar even begonnen met ons rooster in elkaar te zetten. We hadden schema’s gekregen waar de vakken in stonden en moesten dus zelf even kijken naar welke vakken we wilden gaan. Het was even een gepuzzel, maar we zijn er uit gekomen. We hebben wel veel vakken gekozen, maar gaan na volgende week of over twee weken een definitieve keuze maken wat we nu echt willen doen. Wel moeten we zorgen dat we aan onze 30 studiepunten komen, maar dat gaan zat lukken. We gaan ons ook wagen aan een basiscursus Hongaarse taal, maar dat is nog een beetje Kiek’n wat wordt! Zoals het er nu naar uitziet hebben we elke vrijdag vrij, dus kan ik over twee weken als we het definitieve rooster hebben ook mijn vlucht naar huis boeken voor mama’s verjaardag!

Gistermiddag hadden we een ontmoeting met onze klas op het Margaritsziget. We zouden gaan ‘teambuilden’. Kerstin dacht aan touwtrekken, ik dacht aan vlotten bouwen. Om 5 uur moesten we op het eiland zijn en we zouden, nee moesten eigenlijk wel alcohol mee nemen. Dus daar zaten we voor de fontein met een fles witte wijn. Het duurde best wel lang voordat iedereen compleet was, maar daarna begonnen we met teambuilding. We werden opgesplitst in twee groepen, Buda en Pest. Het eerste spelletje was dat je op moest staan, je naam moest zeggen, waar je vandaan kwam en een gek feitje over jezelf. We hadden allemaal zoiets van, oke, is dit een spelletje? Maar toen iedereen geweest was, werd natuurlijk iemand aangewezen en werd de vraag gesteld, wat is zijn naam of waar komt zij vandaan of wat is zijn rare iets. Op zich wel gezellig. We hebben de hele middag spelletjes gedaan. Vooral het spelletje ‘I have never’ vond ik leuk. We stonden in een kring en 1 persoon stond in het midden. Die zei bijvoorbeeld: I have never been to Italy. Alle mensen die wel naar Italië waren geweest moesten naar het midden van de kring rennen en een nieuwe plek zoeken. Wie dan geen plek had moest een nieuwe I have never verzinnen. Het is grappig om te zien wat mensen wel of niet gedaan hebben. We hebben ook nog een soort Russische roulette gedaan, waarbij de fles gedraaid werd en wie de fles voor zijn neus had kon kiezen, Absinthe drinken (een drankje met 70% alcohol) de waarheid of doen. Het leuke van de waarheid was, dat iemand aan een jongen vroeg of hij wel eens met een andere jongen had gezoend. Hij aarzelde, maar antwoordde toch met ja. Maar het was maar 1 keer en het ging per ongeluk. Iedereen lachen, dus zo kom je wel leuke dingen van elkaar te weten. Er werden nog wat spelletjes gedaan en we hebben met verschillende mensen gekletst en gek lopen doen, dus het was echt gezellig! Het was al vrij donker toen we weer terug liepen en de gebouwen langs de Donau waren mooi verlicht, dus daar moesten we ook nog wat foto’s van maken.We zijn met een groepje wat gaan eten en daarna naar Instand gegaan, een barretje twee tramstationnen bij ons vandaan. Al met al was het echt een hele leuke dag. We hebben echt gezellig mensen ontmoet en ik geloof dat we ons niet snel zullen vervelen hier in Budapest!

Toen ik vandaag mijn bed uitrolde (nou ja, meer klimmen, rollen gaat niet zo makkelijk van een trappetje af) was Kerstin al wakker. Zij had een Aldi gevonden bij ons in de buurt! Dus maar een beetje ontbijten, beetje wassen, beetje poetsen en op naar de Aldi. Met de roze koffer van Kerstin de hoek om en de bus in en we waren er zo. Tot onze zeer grote opluchting zijn hier de prijzen wel normaal/goedkoper. We hebben lekkere groentes en fruit ingeslagen en kruiden die ik heel erg miste. Ook nog wat drinken en vlees en we kunnen weer even vooruit. We hadden best wel veel boodschappen en het paste allemaal net in de koffer, maar voor nog geen 30 euro vind ik dat we dat heel netjes gedaan hebben.

Toen kwamen we erachter dat de bushalte in een eenrichtingsweg was. Dus de bus rijdt vanaf daar niet de andere kant op. Gelukkig was er in de andere straat wel een bushalte. De bus kwam er bijna meteen aan en Kerstin kon de koffer er net in tillen. Het was echt een fantastische bus. Hij werd nog net niet door twee paarden getrokken. Toen kwamen we erachter dat we in de verkeerde bus zaten. Dit was 133 en wij moesten bus 15 hebben. Dus bij de volgende halte de bus maar weer uit en verder lopen. Kerstin wist nog wel waar we vandaan kwamen, dus dat was geen probleem. In de zinderende hitte liepen we daar. Ik met m’n tas waar we nog eieren in gepropt hadden en een doosje druiven en nectarines in de hand en Kerstin met de koffer. Halverwege maar even ruilen. Het zweet droop er aan alle kanten uit (ja, wat wil je op het heetst van de dag met een zware koffer vol boodschappen en een eigenwijs wieltje?) Toen bedachten we ons dat we ook nog een trap op moesten voordat we bij onze lift zouden zijn. Met z’n tweeën was die koffer wel zo boven.

Nu zit ik lekker op de bank. De boodschappen zijn uitgepakt, Kerstin heeft haar verhaal al af dus die is knoflooksoep aan het maken en ik ben zeer dankbaar voor de ventilator die vrolijk op de tafel staat te draaien! Morgen begint eigenlijk pas het echte avontuur dat school heet. We hebben nu al een mailtje gekregen dat alle vakken van de afdeling Commerce niet doorgaan, dus dat begint al lekker.

Mensen, de soep is klaar, dus wij gaan lekker lunchen. Ik wens jullie een prettige dag!

Üdvözlet Budapest!!
Nadine