"Viszontlátásra"
Door: Nadine
Blijf op de hoogte en volg Nadine
04 November 2011 | Hongarije, Boedapest
We huilen omdat hij er niet meer is
maar we zijn zo blij dat hij heeft geleefd.
hij was zo lang een deel van ons
En zal altijd een deel van ons blijven.
De herinneringen aan hem liggen diep,
heel diep in ons hart verankerd.
Maandag 24 oktober is mijn opa overleden. Binnen 2 uur stond ik op het vliegveld en om half 9 was ik thuis. Het was een hele zware, emotionele, maar ook een mooie week. Er werd gehuild, gelachen, herinneringen gedeeld en getroost. Dit is wat familie betekent.
Zaterdag was de begrafenis en het was een mooie dag. Ik was ontroerd door alle mensen die zijn gekomen. Er zijn veel herinneringen opgehaald en er werd gelachen tussen de tranen door.
Zondag ben ik met René en Danique naar Johnny English geweest. De film was echt hilarisch en het was een gezellige middag.
Dinsdag was het weer tijd om terug te gaan naar Budapest. Gelukkig was Kerstin ook in Nederland voor de verjaardag van haar neefje, Brent, dus we konden gezellig samen terug. Mijn ouders brachten ons weg, Kerstin hebben we onderweg bij Deventer opgepikt. Op het vliegveld hebben we nog rustig een soepje gegeten en naar de vliegtuigen gekeken en daarna was het tijd om afscheid te nemen. Het was wel weer moeilijk om weg te gaan, maar ik vond het niet zo zwaar als de vorige keer. Misschien komt het ook wel omdat we de laatste tijd zoveel afscheid hebben genomen of omdat we met 6 weken weer naar huis gaan. De vlucht ging verder prima en ’s avonds waren we weer terug in ons appartement.
Woensdag begon het gewone leven weer. Een dagje school en boodschappen doen.
Donderdag hebben we na school gezellig geluncht aan de andere kant van de Donau. Het was een Hongaars restaurant en de goulash soep was echt lekker. Alleen het nagerecht smaakte nergens naar, dus dat was een beetje jammer. Daarna kwamen we erachter dat er naast het winkelcentrum daar een overdekte markt ligt. Daar zijn groente echt goedkoop en die zagen er bij de meeste kraampjes ook heel goed uit. In het winkelcentrum, wat we de vorige keer een beetje vreemd vonden met rare winkels ontdekten we ook opeens een hele andere kant, waar wel de mooie winkels zaten en zels een bowlingbaan. We besloten maar naar de bioscoop te gaan, omdat het kon. Er waren welgeteld 3 Engelse films. 1 was een horror, dus die viel al af, de andere was een soort Western thriller, die leek ons ook niks, dus zijn we naar ‘one day’ gegaan. Ik vond het een mooie film. Daarna zijn we weer naar huis gegaan.
Vandaag hebben we een beetje schoongemaakt enzo en nu dus een update voor mijn reisverslag. Vanavond hoop ik nog even te skypen met mijn ouders en misschien zelfs mijn vlucht naar huis te boeken. Gisteren heb ik nog met Sandra gepraat en we hebben druk plannen gemaakt voor haar om langs te komen, dus hopen dat dat allemaal door gaat.
Voor nu wens ik u allen een heel erg fijn weekend.
Üdvözlet Budapest!!
Nadine
maar we zijn zo blij dat hij heeft geleefd.
hij was zo lang een deel van ons
En zal altijd een deel van ons blijven.
De herinneringen aan hem liggen diep,
heel diep in ons hart verankerd.
Maandag 24 oktober is mijn opa overleden. Binnen 2 uur stond ik op het vliegveld en om half 9 was ik thuis. Het was een hele zware, emotionele, maar ook een mooie week. Er werd gehuild, gelachen, herinneringen gedeeld en getroost. Dit is wat familie betekent.
Zaterdag was de begrafenis en het was een mooie dag. Ik was ontroerd door alle mensen die zijn gekomen. Er zijn veel herinneringen opgehaald en er werd gelachen tussen de tranen door.
Zondag ben ik met René en Danique naar Johnny English geweest. De film was echt hilarisch en het was een gezellige middag.
Dinsdag was het weer tijd om terug te gaan naar Budapest. Gelukkig was Kerstin ook in Nederland voor de verjaardag van haar neefje, Brent, dus we konden gezellig samen terug. Mijn ouders brachten ons weg, Kerstin hebben we onderweg bij Deventer opgepikt. Op het vliegveld hebben we nog rustig een soepje gegeten en naar de vliegtuigen gekeken en daarna was het tijd om afscheid te nemen. Het was wel weer moeilijk om weg te gaan, maar ik vond het niet zo zwaar als de vorige keer. Misschien komt het ook wel omdat we de laatste tijd zoveel afscheid hebben genomen of omdat we met 6 weken weer naar huis gaan. De vlucht ging verder prima en ’s avonds waren we weer terug in ons appartement.
Woensdag begon het gewone leven weer. Een dagje school en boodschappen doen.
Donderdag hebben we na school gezellig geluncht aan de andere kant van de Donau. Het was een Hongaars restaurant en de goulash soep was echt lekker. Alleen het nagerecht smaakte nergens naar, dus dat was een beetje jammer. Daarna kwamen we erachter dat er naast het winkelcentrum daar een overdekte markt ligt. Daar zijn groente echt goedkoop en die zagen er bij de meeste kraampjes ook heel goed uit. In het winkelcentrum, wat we de vorige keer een beetje vreemd vonden met rare winkels ontdekten we ook opeens een hele andere kant, waar wel de mooie winkels zaten en zels een bowlingbaan. We besloten maar naar de bioscoop te gaan, omdat het kon. Er waren welgeteld 3 Engelse films. 1 was een horror, dus die viel al af, de andere was een soort Western thriller, die leek ons ook niks, dus zijn we naar ‘one day’ gegaan. Ik vond het een mooie film. Daarna zijn we weer naar huis gegaan.
Vandaag hebben we een beetje schoongemaakt enzo en nu dus een update voor mijn reisverslag. Vanavond hoop ik nog even te skypen met mijn ouders en misschien zelfs mijn vlucht naar huis te boeken. Gisteren heb ik nog met Sandra gepraat en we hebben druk plannen gemaakt voor haar om langs te komen, dus hopen dat dat allemaal door gaat.
Voor nu wens ik u allen een heel erg fijn weekend.
Üdvözlet Budapest!!
Nadine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
