"Ismerte az iskolai"
Door: Nadine
Blijf op de hoogte en volg Nadine
02 September 2011 | Nederland, Amsterdam
Dag lieve mensen, daar zijn we weer. Het is hier nog steeds warm en zonnig!! Maar dat ter zijde, hier volgt een update van de laatste dagen:
Woensdag zijn we op zoek gegaan naar internet, aangezien we dat nog niet in ons appartement hebben. Om elke keer in de Mac te gaan zitten skypen waar je elkaar nauwelijks kunt verstaan is ook weer zoiets. Dus wij zijn verschillende bedrijven langs geweest maar zonder resultaat. Bij Vodafone zaten we bij de verkeerde winkel en bij T-mobile hadden we een Hongaars paspoort nodig. We hadden al aan de buurvrouw gevraagd of zij wist hoe het met internet zat en zij wist wel waar we moesten zijn, dus donderdagmorgen zijn we om 10 uur met haar vertrokken. Ze is Hongaars en haar Engels was niet heel goed, maar we konden haar wel verstaan. We weten alleen nog steeds niet of zij ons wel begreep. Ze wilde met de bus, maar wij hebben nog geen buskaart gehaald, omdat we met onze studentenkaart korting krijgen en die hadden we nog niet. Maar volgens haar konden we gewoon de bus in stappen. We waren bij een halte en ze zei net dat we er bij de volgende uit moesten toen Kerstin twee dametjes met blauwe blousjes en schoudertasjes in zag stappen. Controle. Hup, wij de bus uit met drie kwart van de mensen die ook door hadden dat er controle was. Volgens onze buurvrouw was er op dit traject bijna nooit controle. Oftewel, zij gaat meestal ook de bus in zonder kaartje.
We hoefden niet meer zo heel ver te lopen, dus dat scheelde wel. De buurvrouw nam ons mee naar een T-mobile winkel. Ze snapte er niks van toen wij zeiden dat we daar gisteren ook geweest waren en we een hongaars id nodig hadden. Maar bij deze T-mobile winkel was het helemaal geen probleem dat we Nederlands waren en voor 5 maanden internet wilden. We konden gewoon een internetaansluiting krijgen zonder een vast contract. De mevrouw die ons hielp sprak goed Duits, dus de communicatie ging prima. Het duurde alleen wel een tijdje voordat alles geregeld was, maar dan heb je ook wat. Binnen een paar dagen zou er iemand langskomen om internet aan te sluiten. Mooi! Wij weer naar buiten en maar weer zwart met de bus terug gegaan. Ondertussen bij elke halte goed opletten wat er de bus binnen komt stappen.
Onderweg zagen we een postkantoor, dus toen we uitstapten zijn we daar maar naartoe gegaan om even postzegels te halen. We stapten minstens 60 jaar terug de tijd in. Ouderwetse hokjes met spuuglelijke gordijntjes ervoor. Netjes in het Engels gevraagd naar Europeese postzegels. We moesten naar het eerste hokje. Hokje 1 was alleen niet open, dus we zijn maar bij het eerste hokje wat open stond gaan staan. De vrouw die daar achter zat sprak nauwelijks engels. EU-RO-PE-AN STAMPS!! THIR-TY!! Toen werd er een briefje opgehouden met 30? Ja, 30. We hadden de blauwe stickertjes al wel gezien, maar die zaten er niet bij. Dus nog maar een keer door de gaatjes heen geschreeuwd: EU-RO-PE-AN STAMPS!! Toen ging er een kaarsje branden (volgens mij hadden ze daar geen elektriciteit... kan haast niet) en de blauwe stickertjes kwamen tevoorschijn.
Met de postzegels zijn we weer verder gelopen. Hartstikke mooi, nu nog kaartjes om ze op te plakken... makkelijker gezegd dan gedaan. Normaal kom je in deze steden om de vijf meter souvenirs winkeltjes tegen, maar niet in Budapest. We hebben hier allerlei winkels om ons heen zitten, behalve de winkel waar ze ansichtkaarten verkopen. Aangezien we nog eventjes boodschappen moesten doen, zijn we naar West End gelopen, het grote winkelcentrum. Daar zat namelijk een grote supermarkt. Bij de info balie van het centrum maar even gevraagd naar kaartjes. Ja, die hadden ze wel, de man beschreef een paar winkeltjes waar ze dat wel verkochten. Alleen de winkels die hij aangaf waren winkeltjes waar ze kaartjes hadden voor verjaardagen enzo. Dus we waren nog geen steek opgeschoten. Nou ja, eerst maar even boodschappen doen. Dat duurt nog best lang als je alles moet omrekenen naar Euro’s, maar we zijn eruit gekomen. We hadden mijn blauwe koffertje maar meegenomen om de boodschappen te doen en die zat uiteindelijk ook helemaal vol!
Toch nog maar even rondlopen of er niet ergens een souvenirwinkeltje zat. En ja hoor, ergens verstopt in een hoekje zat een winkeltje met souvenirs. Er stonden wel 2 kaarten van Budapest. Het vrouwtje achter de balie had door waar we naar zochten en kwam met een boekje met ansichtkaarten aanlopen. Hè hè, eindelijk. Dus ik heb mijn kaartjes gekocht en geschreven, nu moet ik alleen nog een brievenbus vinden ;)
’s Avonds hebben we pasta gegeten wat nog best wel lekker was! Ik moet alleen nog wennen aan het gasstelletje, wat natuurlijk anders gaat dan een kookplaat!
Ik had al met mama afgesproken dat we zouden gaan skypen die avond. Het plan was om naar de Mc Donalds te gaan en daar te skypen, maar ik vond plots in de woonkamer bereik met een onbeveiligd netwerk! Dus we konden vanuit het appartement contact zoeken met het thuisfront, wat wel prettig was.
Vanmorgen zijn we op de tram gestapt. Dit keer maar wel even een kaartje gehaald. Kerstin had een markt gevonden op internet waar we even wilden kijken. Het was nog geen kwartier met de tram en we reden mooi langs de Donau. De markt had in totaal 3 verdiepingen. Eerst zagen we alleen maar vlees en groente en kruiden, maar toen we naar beneden liepen hadden ze daar ook vis en een oosters winkeltje. We hebben mie gehaald en een stuk zalm, zodat we vanavond lekker kunnen wokken.
Om 2 uur moesten we op school zijn. Na een lange, vermoeide reis te voet (5 minuten) waren we op school aangekomen. We maakten in de Aula kennis met de rest van de Erasmusgroep en kregen informatie over het lesrooster. De lessen starten aankomende dinsdag. Het idee is dat je gewoon naar elke les toe mag. Na de eerste week kijk je dan welke lessen je leuk vindt en die kies je uiteindelijk. Kerstin en ik willen toch wel graag Hongaarse les, Hongaarse gastronomie en ook Hongaarse cultuur en geschiedenis gaan volgen. We gaan dit weekend even kijken welke vakken we nog meer willen volgen. In december en januari is de toetsperiode. Het idee hierbij is dat de docenten een aantal data’s geven waarop je de toets kunt maken en als het jou uitkomt, dan maak je je toets! Hopelijk kunnen we alles plannen voor kerst, zodat we dan gewoon naar huis toe kunnen! Zou natuurlijk mooi zijn. Maar goed, dat zullen we allemaal wel zien. Ik heb nu wel zin in volgende week als de lessen beginnen. Ik ga dit semester dus echt alleen maar dingen doen die ik zelf echt leuk vindt! Kan het nog beter?
Üdvözlet Budapest!!
Nadine
Woensdag zijn we op zoek gegaan naar internet, aangezien we dat nog niet in ons appartement hebben. Om elke keer in de Mac te gaan zitten skypen waar je elkaar nauwelijks kunt verstaan is ook weer zoiets. Dus wij zijn verschillende bedrijven langs geweest maar zonder resultaat. Bij Vodafone zaten we bij de verkeerde winkel en bij T-mobile hadden we een Hongaars paspoort nodig. We hadden al aan de buurvrouw gevraagd of zij wist hoe het met internet zat en zij wist wel waar we moesten zijn, dus donderdagmorgen zijn we om 10 uur met haar vertrokken. Ze is Hongaars en haar Engels was niet heel goed, maar we konden haar wel verstaan. We weten alleen nog steeds niet of zij ons wel begreep. Ze wilde met de bus, maar wij hebben nog geen buskaart gehaald, omdat we met onze studentenkaart korting krijgen en die hadden we nog niet. Maar volgens haar konden we gewoon de bus in stappen. We waren bij een halte en ze zei net dat we er bij de volgende uit moesten toen Kerstin twee dametjes met blauwe blousjes en schoudertasjes in zag stappen. Controle. Hup, wij de bus uit met drie kwart van de mensen die ook door hadden dat er controle was. Volgens onze buurvrouw was er op dit traject bijna nooit controle. Oftewel, zij gaat meestal ook de bus in zonder kaartje.
We hoefden niet meer zo heel ver te lopen, dus dat scheelde wel. De buurvrouw nam ons mee naar een T-mobile winkel. Ze snapte er niks van toen wij zeiden dat we daar gisteren ook geweest waren en we een hongaars id nodig hadden. Maar bij deze T-mobile winkel was het helemaal geen probleem dat we Nederlands waren en voor 5 maanden internet wilden. We konden gewoon een internetaansluiting krijgen zonder een vast contract. De mevrouw die ons hielp sprak goed Duits, dus de communicatie ging prima. Het duurde alleen wel een tijdje voordat alles geregeld was, maar dan heb je ook wat. Binnen een paar dagen zou er iemand langskomen om internet aan te sluiten. Mooi! Wij weer naar buiten en maar weer zwart met de bus terug gegaan. Ondertussen bij elke halte goed opletten wat er de bus binnen komt stappen.
Onderweg zagen we een postkantoor, dus toen we uitstapten zijn we daar maar naartoe gegaan om even postzegels te halen. We stapten minstens 60 jaar terug de tijd in. Ouderwetse hokjes met spuuglelijke gordijntjes ervoor. Netjes in het Engels gevraagd naar Europeese postzegels. We moesten naar het eerste hokje. Hokje 1 was alleen niet open, dus we zijn maar bij het eerste hokje wat open stond gaan staan. De vrouw die daar achter zat sprak nauwelijks engels. EU-RO-PE-AN STAMPS!! THIR-TY!! Toen werd er een briefje opgehouden met 30? Ja, 30. We hadden de blauwe stickertjes al wel gezien, maar die zaten er niet bij. Dus nog maar een keer door de gaatjes heen geschreeuwd: EU-RO-PE-AN STAMPS!! Toen ging er een kaarsje branden (volgens mij hadden ze daar geen elektriciteit... kan haast niet) en de blauwe stickertjes kwamen tevoorschijn.
Met de postzegels zijn we weer verder gelopen. Hartstikke mooi, nu nog kaartjes om ze op te plakken... makkelijker gezegd dan gedaan. Normaal kom je in deze steden om de vijf meter souvenirs winkeltjes tegen, maar niet in Budapest. We hebben hier allerlei winkels om ons heen zitten, behalve de winkel waar ze ansichtkaarten verkopen. Aangezien we nog eventjes boodschappen moesten doen, zijn we naar West End gelopen, het grote winkelcentrum. Daar zat namelijk een grote supermarkt. Bij de info balie van het centrum maar even gevraagd naar kaartjes. Ja, die hadden ze wel, de man beschreef een paar winkeltjes waar ze dat wel verkochten. Alleen de winkels die hij aangaf waren winkeltjes waar ze kaartjes hadden voor verjaardagen enzo. Dus we waren nog geen steek opgeschoten. Nou ja, eerst maar even boodschappen doen. Dat duurt nog best lang als je alles moet omrekenen naar Euro’s, maar we zijn eruit gekomen. We hadden mijn blauwe koffertje maar meegenomen om de boodschappen te doen en die zat uiteindelijk ook helemaal vol!
Toch nog maar even rondlopen of er niet ergens een souvenirwinkeltje zat. En ja hoor, ergens verstopt in een hoekje zat een winkeltje met souvenirs. Er stonden wel 2 kaarten van Budapest. Het vrouwtje achter de balie had door waar we naar zochten en kwam met een boekje met ansichtkaarten aanlopen. Hè hè, eindelijk. Dus ik heb mijn kaartjes gekocht en geschreven, nu moet ik alleen nog een brievenbus vinden ;)
’s Avonds hebben we pasta gegeten wat nog best wel lekker was! Ik moet alleen nog wennen aan het gasstelletje, wat natuurlijk anders gaat dan een kookplaat!
Ik had al met mama afgesproken dat we zouden gaan skypen die avond. Het plan was om naar de Mc Donalds te gaan en daar te skypen, maar ik vond plots in de woonkamer bereik met een onbeveiligd netwerk! Dus we konden vanuit het appartement contact zoeken met het thuisfront, wat wel prettig was.
Vanmorgen zijn we op de tram gestapt. Dit keer maar wel even een kaartje gehaald. Kerstin had een markt gevonden op internet waar we even wilden kijken. Het was nog geen kwartier met de tram en we reden mooi langs de Donau. De markt had in totaal 3 verdiepingen. Eerst zagen we alleen maar vlees en groente en kruiden, maar toen we naar beneden liepen hadden ze daar ook vis en een oosters winkeltje. We hebben mie gehaald en een stuk zalm, zodat we vanavond lekker kunnen wokken.
Om 2 uur moesten we op school zijn. Na een lange, vermoeide reis te voet (5 minuten) waren we op school aangekomen. We maakten in de Aula kennis met de rest van de Erasmusgroep en kregen informatie over het lesrooster. De lessen starten aankomende dinsdag. Het idee is dat je gewoon naar elke les toe mag. Na de eerste week kijk je dan welke lessen je leuk vindt en die kies je uiteindelijk. Kerstin en ik willen toch wel graag Hongaarse les, Hongaarse gastronomie en ook Hongaarse cultuur en geschiedenis gaan volgen. We gaan dit weekend even kijken welke vakken we nog meer willen volgen. In december en januari is de toetsperiode. Het idee hierbij is dat de docenten een aantal data’s geven waarop je de toets kunt maken en als het jou uitkomt, dan maak je je toets! Hopelijk kunnen we alles plannen voor kerst, zodat we dan gewoon naar huis toe kunnen! Zou natuurlijk mooi zijn. Maar goed, dat zullen we allemaal wel zien. Ik heb nu wel zin in volgende week als de lessen beginnen. Ik ga dit semester dus echt alleen maar dingen doen die ik zelf echt leuk vindt! Kan het nog beter?
Üdvözlet Budapest!!
Nadine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
