"Danu hajókázás és egy hideg zuhany"
Door: Nadine
Blijf op de hoogte en volg Nadine
20 September 2011 | Nederland, Amsterdam
Jó napot Kívánok!
Hier volgt weer een nieuw verhaal met een nieuw avontuur.
Laat ik even beginnen met het uitleggen van onze douche. In het begin hadden we heel erg ruzie met de douche. De geiser weet niet echt wat hij wil. Het is of warm, of koud en op de een of andere manier kende hij geen tussenweg. Maar we hebben even kennis gemaakt en nu hebben we toch een redelijke constante, aangename temperatuur tijdens het douchen. Hij heeft alleen nog wel eens kuren, zoals dat hij uit gaat. Ik dacht vrijdagmorgen, laat ik eens lekker gaan douchen. Hé, ik heb nog een haarmasker dat mama mee had gegeven, laat ik dat eens in mijn haar smeren! Dus ik stond lekker onder de douche met mijn haarmasker dat een minuut in moest werken
*klik* aaaaaah, koud!!! Geiser uit... lekker. Gelukkig zit de geiser boven het bad en ik dacht, hup kraan uit, geiser weer aan. Alleen wilde dat stomme ding niet aan! Ik heb het blauwe knopje wat je 30 seconden vast moet houden wel 3 minuten vast lopen houden maar hij deed het niet. Er zat niks anders op dan heel cliché een handdoek te pakken en mijn haar in de wasbak van de keuken uit te wassen. (natuurlijk wilde de geiser wel weer aan toen Kerstin het probeerde)
Vrijdagmiddag hebben we een vanuit school een Donaucruise gehad. We zaten met onze mede erasmusstudenten op een bood, genietend van champagne met kleine sandwiches en lekkernijen. Een soort hig tea zonder thee. We hebben ongeveer 1,5 uur rondgevaren op de Donau. Op zich wel leuk, maar aangezien we vlak naast de Donau worden, hebben we dat eigenlijk allemaal al gezien. Maar op een gegeven moment kwam de zon er goed door en was het wel heerlijk op de boot.
Zaterdag besloten we om ook nog een beetje Budapest te verkennen. Kerstin wilde graag naar het Helden plein. Hier zouden verschillende standbeelden staan van “gevechtshelden” etc. Kerstin was vorige week langs een winkeltje met allemaal taart gekomen, dus we moesten eerst maar eens koffie drinken en taart eten. Het was echt heerlijk met een ruime keuze aan taart en koekjes, dus het was heel moeilijk om te kiezen. Uiteindelijk hebben we iets van 3 of 4 euro betaald voor twee taartjes en twee kopjes koffie, helemaal niks dus! Op de hoek van de straat was de bushalte. We stonden te wachten op bus 75. Op een gegeven moment kwam bus 76 er aan. Dit was een trolley bus, hij hoort vast te zitten aan de bovenleidingen. Volgens mij was de bushalte waar we stonden de eerste halte, want de buschauffeur stapte uit en koppelde de bus aan de bovenleiding. Dit was erg grappig om te zien, want hij had een soort van stok aan een kabel die hij dan aan de bovenleiding vastmaakte. Toen kwam onze rammelbak er ook aan. Na een ritje in de bus waren we bij het Helden plein. Hier was het echt heel erg druk en er stonden tribunes. Er bleek een soort van paardenrace op het plein te zijn. Heel mooi, allemaal mannetjes in traditionele kleding op paardjes. Tegenover het plein, in een lange straat was een hele braderie aan de gang. Heel gezellig met leuke kraampjes met handgemaakte dingen enzo, echt geweldig! We hebben ons dus wel vermaakt in de hitte met een grote beker limonade.
Zondag was het heel erg warm. Kerstin had op internet gezien dat op de plek waar het wijnfestival was, nu een chocoladefestival was. We besloten eerst naar het park te gaan om te lunchen en een beetje te zonnen en daarna naar het festival. Het was alleen zo warm dat we heel snel al weer naar huis zijn gegaan en hebben de ventilator opgezocht. Uiteindelijk besloten we ook niet naar het Choco festival te gaan, want alles smelt toch en we dachten dat het daar wel heel erg druk zou zijn.
Maandag zijn we weer naar school gegaan. Op de planning stond Hungarian History and Culture. Omdat het nu nog mooi weer was, gingen we een uitstapje maken. Met de hele klas, ongeveer 30 mensen gingen we op weg naar het Parlementsgebouw. Onderweg vertelde de docent over verschillende standbeelden en gebouwen. Op zich wel interessant, maar elke keer als hij stil ging staan om iets te vertellen, stonden we op een plek in de brandende zon, zonder een plekje schaduw. Mijn plan was om na de les met de metro naar het station te gaan en daar informatie te vragen over treinen naar Wenen. In oktober wil ik naar huis toe voor mama’s verjaardag. Er waren alleen geen vluchten op donderdagavond. Vanaf Rotterdam gaan er wel vluchten naar Wenen. Dus toen dacht ik, hé waarom niet met de trein naar Wenen en dan met de vliegtuig naar huis.
Aangezien het parlementsgebouw naast het metrostation is, ben ik op de terugweg in plaats van meelopen naar school, de metro in gegaan. Ik dacht dat de roltrappen van de London Underground lang waren, maar dit was echt niet normaal. Het ging zo stijl naar beneden dat ik serieus duizelig werd. Het helpt ook niet echt mee dat de reclame bordjes aan de zijkant van de roltrap schuin naar beneden zijn gericht. Daardoor wordt de aandacht alleen maar naar beneden, de afgrond in getrokken.
Maar ik ben veilig aangekomen op het station. Het was even zoeken naar het goede loket, en ik moest wat zeurende zwervers afschudden, maar toen mocht ik eindelijk een half uur wachten om een kaartje te halen. Op internet hadden Kerstin en ik kunnen ontdekken dat een enkeltje naar Wenen 13,- is en een retourtje 25,- alleen kun je niet online boeken, wat vervelend is. Dus ik vroeg de vrouw die in het hokkie zat naar een enkeltje naar Wenen. Dat was 25 euro volgens die mevrouw. Toen had ik door dat ze het over een retour had, dus ik zei dat ik een enkeltje wilde. Dat was 38 euro! Beetje vaag allemaal. Toen ik vroeg of ik nu al een kaartje voor oktober kon kopen, toen zei ze dat er om 3 uur een trein vertrok. Nee, in oktober. Maar dat snapte ze niet helemaal, dus ik kijk nog even verder. Er is ook een kantoor van de Hongaarse Spoorwegen, waar je ook kaartjes kan halen, dus dan ga ik daar dit weekend maar even kijken.
Gisteravond was er onweer voorspeld. Op een gegeven moment regende het wel, maar geen onweershow voor ons. Rond 2 uur ’s nachts, toen ik heerlijk lag te slapen, ging er een of ander alarm af. En het alarm wilde ook niet meer op houden. Op een gegeven moment was ik klaarwakker het het heel erg zat, dus toen ben ik maar in de woonkamer op de bank gaan liggen. Uiteindelijk ben ik om 6 uur weer in slaap gevallen, thank you for the music!
Vandaag is er niet veel bijzonders gebeurd, het is hier wat kouder, dus ik had zelfs mijn jas aan naar school vandaag. Morgen wordt het weer beter. In de hongaarse les vandaag hebben we leren tellen.
Nu ga ik snel afwassen, zodat ik klaar ben voordat MasterChef begint!
Üdvözlet Budapest!!
Nadine
Hier volgt weer een nieuw verhaal met een nieuw avontuur.
Laat ik even beginnen met het uitleggen van onze douche. In het begin hadden we heel erg ruzie met de douche. De geiser weet niet echt wat hij wil. Het is of warm, of koud en op de een of andere manier kende hij geen tussenweg. Maar we hebben even kennis gemaakt en nu hebben we toch een redelijke constante, aangename temperatuur tijdens het douchen. Hij heeft alleen nog wel eens kuren, zoals dat hij uit gaat. Ik dacht vrijdagmorgen, laat ik eens lekker gaan douchen. Hé, ik heb nog een haarmasker dat mama mee had gegeven, laat ik dat eens in mijn haar smeren! Dus ik stond lekker onder de douche met mijn haarmasker dat een minuut in moest werken
*klik* aaaaaah, koud!!! Geiser uit... lekker. Gelukkig zit de geiser boven het bad en ik dacht, hup kraan uit, geiser weer aan. Alleen wilde dat stomme ding niet aan! Ik heb het blauwe knopje wat je 30 seconden vast moet houden wel 3 minuten vast lopen houden maar hij deed het niet. Er zat niks anders op dan heel cliché een handdoek te pakken en mijn haar in de wasbak van de keuken uit te wassen. (natuurlijk wilde de geiser wel weer aan toen Kerstin het probeerde)
Vrijdagmiddag hebben we een vanuit school een Donaucruise gehad. We zaten met onze mede erasmusstudenten op een bood, genietend van champagne met kleine sandwiches en lekkernijen. Een soort hig tea zonder thee. We hebben ongeveer 1,5 uur rondgevaren op de Donau. Op zich wel leuk, maar aangezien we vlak naast de Donau worden, hebben we dat eigenlijk allemaal al gezien. Maar op een gegeven moment kwam de zon er goed door en was het wel heerlijk op de boot.
Zaterdag besloten we om ook nog een beetje Budapest te verkennen. Kerstin wilde graag naar het Helden plein. Hier zouden verschillende standbeelden staan van “gevechtshelden” etc. Kerstin was vorige week langs een winkeltje met allemaal taart gekomen, dus we moesten eerst maar eens koffie drinken en taart eten. Het was echt heerlijk met een ruime keuze aan taart en koekjes, dus het was heel moeilijk om te kiezen. Uiteindelijk hebben we iets van 3 of 4 euro betaald voor twee taartjes en twee kopjes koffie, helemaal niks dus! Op de hoek van de straat was de bushalte. We stonden te wachten op bus 75. Op een gegeven moment kwam bus 76 er aan. Dit was een trolley bus, hij hoort vast te zitten aan de bovenleidingen. Volgens mij was de bushalte waar we stonden de eerste halte, want de buschauffeur stapte uit en koppelde de bus aan de bovenleiding. Dit was erg grappig om te zien, want hij had een soort van stok aan een kabel die hij dan aan de bovenleiding vastmaakte. Toen kwam onze rammelbak er ook aan. Na een ritje in de bus waren we bij het Helden plein. Hier was het echt heel erg druk en er stonden tribunes. Er bleek een soort van paardenrace op het plein te zijn. Heel mooi, allemaal mannetjes in traditionele kleding op paardjes. Tegenover het plein, in een lange straat was een hele braderie aan de gang. Heel gezellig met leuke kraampjes met handgemaakte dingen enzo, echt geweldig! We hebben ons dus wel vermaakt in de hitte met een grote beker limonade.
Zondag was het heel erg warm. Kerstin had op internet gezien dat op de plek waar het wijnfestival was, nu een chocoladefestival was. We besloten eerst naar het park te gaan om te lunchen en een beetje te zonnen en daarna naar het festival. Het was alleen zo warm dat we heel snel al weer naar huis zijn gegaan en hebben de ventilator opgezocht. Uiteindelijk besloten we ook niet naar het Choco festival te gaan, want alles smelt toch en we dachten dat het daar wel heel erg druk zou zijn.
Maandag zijn we weer naar school gegaan. Op de planning stond Hungarian History and Culture. Omdat het nu nog mooi weer was, gingen we een uitstapje maken. Met de hele klas, ongeveer 30 mensen gingen we op weg naar het Parlementsgebouw. Onderweg vertelde de docent over verschillende standbeelden en gebouwen. Op zich wel interessant, maar elke keer als hij stil ging staan om iets te vertellen, stonden we op een plek in de brandende zon, zonder een plekje schaduw. Mijn plan was om na de les met de metro naar het station te gaan en daar informatie te vragen over treinen naar Wenen. In oktober wil ik naar huis toe voor mama’s verjaardag. Er waren alleen geen vluchten op donderdagavond. Vanaf Rotterdam gaan er wel vluchten naar Wenen. Dus toen dacht ik, hé waarom niet met de trein naar Wenen en dan met de vliegtuig naar huis.
Aangezien het parlementsgebouw naast het metrostation is, ben ik op de terugweg in plaats van meelopen naar school, de metro in gegaan. Ik dacht dat de roltrappen van de London Underground lang waren, maar dit was echt niet normaal. Het ging zo stijl naar beneden dat ik serieus duizelig werd. Het helpt ook niet echt mee dat de reclame bordjes aan de zijkant van de roltrap schuin naar beneden zijn gericht. Daardoor wordt de aandacht alleen maar naar beneden, de afgrond in getrokken.
Maar ik ben veilig aangekomen op het station. Het was even zoeken naar het goede loket, en ik moest wat zeurende zwervers afschudden, maar toen mocht ik eindelijk een half uur wachten om een kaartje te halen. Op internet hadden Kerstin en ik kunnen ontdekken dat een enkeltje naar Wenen 13,- is en een retourtje 25,- alleen kun je niet online boeken, wat vervelend is. Dus ik vroeg de vrouw die in het hokkie zat naar een enkeltje naar Wenen. Dat was 25 euro volgens die mevrouw. Toen had ik door dat ze het over een retour had, dus ik zei dat ik een enkeltje wilde. Dat was 38 euro! Beetje vaag allemaal. Toen ik vroeg of ik nu al een kaartje voor oktober kon kopen, toen zei ze dat er om 3 uur een trein vertrok. Nee, in oktober. Maar dat snapte ze niet helemaal, dus ik kijk nog even verder. Er is ook een kantoor van de Hongaarse Spoorwegen, waar je ook kaartjes kan halen, dus dan ga ik daar dit weekend maar even kijken.
Gisteravond was er onweer voorspeld. Op een gegeven moment regende het wel, maar geen onweershow voor ons. Rond 2 uur ’s nachts, toen ik heerlijk lag te slapen, ging er een of ander alarm af. En het alarm wilde ook niet meer op houden. Op een gegeven moment was ik klaarwakker het het heel erg zat, dus toen ben ik maar in de woonkamer op de bank gaan liggen. Uiteindelijk ben ik om 6 uur weer in slaap gevallen, thank you for the music!
Vandaag is er niet veel bijzonders gebeurd, het is hier wat kouder, dus ik had zelfs mijn jas aan naar school vandaag. Morgen wordt het weer beter. In de hongaarse les vandaag hebben we leren tellen.
Nu ga ik snel afwassen, zodat ik klaar ben voordat MasterChef begint!
Üdvözlet Budapest!!
Nadine
-
20 September 2011 - 18:57
Panda:
Pas maar op met die oude geisers...Koolmonoxide ruik je niet en is zwaar giftig.
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
