Day 44 - Lucky Accident

Dag lieve mensen!

Daar zijn we weer na een weekendje of rust. Zondag heb ik heerlijk uitgerust. Samen met Michelle heb ik een Harry Potter Marathon gehouden. We begonnen bij 1 en zijn tot 3 gekomen. ’s Avonds zijn we uit eten gegaan. Het plan was dat we met een grote groep gingen, maar het duurde zo lang voordat de rest eens besloot waar ze gingen eten en we hadden al een heel eind gelopen, wat ook niet in mijn planning stond. Daarom zijn Michelle en ik toen het eerste restaurant ingedoken dat we tegen kwamen. Het was heel erg gezellig.
Maandag kon ik nog even lekker uitslapen. Ik had daarna nog wel heel veel gedoe, wat ik nu even ga uitleggen.
Ten eerste moest ik langs Kelly en Patricia. Ik wil liever niet 10 dagen van mijn stage wilde verspillen door een stomme val, heb ik gevraagd of ik in het kantoor kon gaan werken voor 10 dagen. Kelly zou een mail sturen of iemand nog iets nodig had. Patricia vond het ook goed en ik heb met haar afgesproken dat ik volgende week woensdag weer rustig ging beginnen met ontbijt, met achter de host staan, mensen ontvangen.
Toen ik weer in mijn kamer was, werd ik vrijwel meteen gebeld door Peter van de receptie, of ik Switchboard wilde leren. Ik dacht, ja, natuurlijk, alles wat me kan redden van verveling. Dus ik zou dinsdag meteen beginnen om 8 uur in de BackOffice van de receptie. Ik helemaal gelukkig. Doordat ik gevallen ben, leer ik waarschijnlijk meer, dan wanneer ik niet gevallen was. Geluk bij een ongeluk dus! Toen werd ik gebeld door Nathan, mijn shiftleader, ik moest een briefje van de dokter hebben als ik meer dan 3 dagen weg was van werk. Ik dacht, ja, mooi… maar ik ga toch gewoon bij de receptie werken? Dus ik weer naar beneden gehobbeld, naar Peter, vragen wat het beste was, een taxi nemen of bellen of ze het briefje op konden sturen. Peter ging daarna maar weer naar Kelly, om te overleggen. Dus die kreeg ik toen aan de telefoon, ik moest even een briefje schrijven dat ik het goed vond dat ik 10 dagen ander werk ging doen, waarbij ik kon zitten. Dus weer een verdieping lager naar Kelly om het briefje te tekenen. Daarna langs Nathan om te zeggen dat het allemaal geregeld was en daarna weer langs Peter om te zeggen dat alles geregeld was. Uiteindelijk ben ik vanmorgen dus begonnen aan mijn 10 dagen kantoorstage. Ik moest eerst bij Switchboard zitten. Daar moet je de telefoon aannemen om mensen door te verbinden, informatie te geven over hun reservering of op een andere manier helpen. Ik vond het eerst wel eng, maar daarna was het wel grappig. Als je eenmaal je verhaaltje goed in de hoofd hebt zitten, is het heel makkelijk. Ik voelde me ook wel stoer met mijn koptelefoontje op mijn hoofd en dat je dan kunt zeggen: Good morning, thank you for calling to Charing Cross, this is your operater Nadine speaking, how can I help you?
Vooral toen iemand terug zei: Hello operater, vond ik helemaal grappig. Sommige mensen zijn alleen wel heel moeilijk te verstaan. Dan moet je heel vaak vragen of ze alles willen herhalen en dat is echt irritant.
Na de lunch ging ik naar de Sales afdeling om daar te helpen. Ik kreeg een lange lijst in mijn handen gedrukt en een telefoon. Ik moest de mensen die op de lijst stonden bellen om te vragen of ze onze Kerst Brochure hadden gekregen en of ze geïnteresseerd waren en als ze hem niet hadden, of ze hem alsnog willen. Het eerste telefoontje was heel raar, dan kijk je nog heel erg op je blaadje van wat moet ik allemaal zeggen (we hebben nl een script). Wat ik ook heel raar vond, was dat je mensen gewoon met hun voornaam moest begroeten, maar daarmee ben je natuurlijk wel heel persoonlijk. Ik moest er ook nog aan wennen dat je elke keer vraagt hoe maakt u het? Maar dan in het Engels;) maar dat is ook wel grappig.
Om 4 uur was ik vrij. Ik had nu wel meer last van mijn voeten dan normaal, omdat ik de hele dag met mijn voeten naar beneden had gezeten.
We hebben net gegeten met z’n vijven en dat was erg gezellig!
Wat ik nog vergeten was te vertellen volgens mij, mijn fotomuur is af!! Hij is echt heel erg mooi geworden! Ik denk dat ik het hier nog echt ga missen als ik weg moet. maar daar maken we ons later wel weer zorgen over.
Wat ik in alle ongelukken ook nog vergeten ben:

Ik heb een nieuw huwelijksplan.
Ik had het met Annabelle over banen. Zij zei dat ze waarschijnlijk nergens echt goed in was. Dus ik wat opnoemen, maar daar was ze dan weer te dromerig voor of te lui. Dus ik zei: Weet je wat je moet worden? Een voetbalvrouw! Aanmoedigen kun je vast wel en dan heb je een rijke vent! Dus zij besloot dat ze maar met Nathan ging trouwen, niet de shiftleader, maar een gewone collega. Nathan voetbalt, dus hij wordt later heel beroemd en dan ging Annabelle met hem trouwen. Toen besloot ik maar met een Engelse man te trouwen. Annabelle bood heel lief aan dat ze Nathan wel wilde delen. Dat vond ik wel heel erg aardig! Maar laatst had ik een gesprek met Laura Hendriks, om het maar even makkelijk te maken, dat het blonde ras langzaam aan het uitsterven is. Daar moet natuurlijk iets aan gedaan worden. Dus ik moet wel kinderen krijgen van een blonde man. Dus zei ik tegen Annabelle dat het niet kon, omdat ik het blonde ras moest beschermen van uitsterven. Maar toen bedacht ik dat het wel kon!
Ik trouw samen met Annabelle met Nathan (we zijn er al achter dat we een heel breed gangpad naar het altaar nodig hebben) en dan neem ik gewoon een blonde minnaar!
Perfect idee. Ik trouw een rijke vent en ik neem iemand waar ik wel echt van hou erbij! Annabelle vond dit ook wel een goed idee. We besloten dit plan ook maar eens voor te leggen aan onze toekomstige man. Die vond het allemaal wel prima. We hebben ook al bedacht dat we onze eigen Starbucks nemen. Maar ik ga wel een Nederland wonen en dan bezoek ik af en toe mijn man wel even. Dat is ook wel makkelijk voor Annabelle, want als ze hem dan even zat is, dan kan ze mij gewoon opzoeken!
Nou, dat is mijn nieuwe huwelijksplan.

Ik wens jullie allemaal nog een fijne avond toe!

Heel veel liefs,

Nadine en haar Krukken

Ps, als je niks van dit verslag snapt, dan heb je waarschijnlijk mijn vorige verslag niet gelezen! Ga je schamen, maar even up to date, ik heb mijn enkel verzwikt, voor het uitgebreide verhaal, klik op vorig verslag.