Day 65 – Musical 3 – Chicago

Goeden dag lieve en trouwe lezeraars,

We gaan weer verder waar we vrijdag gebleven zijn. Vrijdag ben ik op tijd naar bed toe gegaan, want ik moest de volgende dag natuurlijk werken, maar ook omdat we zaterdag uit zouden gaan om de verjaardagen van Michelle en Laura te vieren die deze week jarig zijn.
Bij het ontbijt was er weer genoeg te doen. Het was lekker druk en ook de lunch was ongewoon druk voor een zaterdag, maar het is natuurlijk herfstvakantie! Nou ja, voor sommige mensen dan;)
’s Middags had ik mijn 8 weken interview met Nathan deze keer. Hij was over het algemeen heel positief, maar er zijn altijd punten om aan te werken, anders heb je natuurlijk ook geen uitdaging. Ik gaf bij het interview nogmaals aan dat ik graag iets meer over management wilde leren en hij zei dat hij dit ook belangrijk vond voor mij. Ik hoop dat ik daar nu dan ook iets van terug hoor.
Na het werk ging ik even met Michelle naar de Tesco om boodschappen te doen. We wilden ook een paar flessen wijn halen, maar ze had haar id niet bij zich en ik ook niet, dus dat was een beetje dom. Toen we wilden betalen deed haar pinpas het niet. Ik had die van mij niet bij me, dus moest ze eerst naar een pinautomaat om geld te pinnen. Na 20 minuten was ze terug. Ze was maar meteen terug gelopen voor haar id, daarna moest ze nog een pinautomaat vinden die het deed wat blijkbaar een probleem was.
Toen we weer terug waren, ben ik maar even voor een paar uurtjes gaan slapen. Toen ik weer wakker was onder de douche gesprongen en laat het feestje maar beginnen. We zaten gezellig met een klein groepje op onze kamer. Laura had van Michelle, Sandra en mij een portemonnee gekregen en Michelle kreeg van Sandra en mij een kalender van Robert Pattinson en een ketting met Tinkerbell die ze heel graag wilde hebben. Rond elf uur hadden we eindelijk iedereen bij elkaar gesprokkeld en konden we gaan. Een paar andere collega’s gingen ook nog mee, dus uiteindelijk waren we met z’n elven. Het was uiteindelijk wel gezellig. De club was niet erg leuk, maar we hebben er zelf maar iets leuks van gemaakt. Om kwart over 2 liep ik met Sandra en een vriendin die er dit weekend was naar huis toe. Om half 3 lag ik in bed met het idee dat ik nu nog 3 uurtjes slaap had. Ja, dat had mooi gewezen als ik dan ook kon slapen. Dat bleek alleen een probleem te zijn. Ik lag in mijn bed heel vrolijk naar het plafond te staren. Ik had geen alcohol gehad, want dat leek me niet verstandig na net ziek te zijn geweest. Ik heb nog maar even een uurtje gelezen en ben toen eindelijk in slaap gevallen.
Twee uur later ging mijn wekker weer. Het was zondag. Ik heb me aangekleed, klaargemaakt en ben naar beneden gegaan voor een ontbijtje met een extra sterke kop koffie.
Rond half acht, toen het een beetje begon te lopen kreeg ik opeens ongelooflijk veel energie. Ik heb geen idee waar die vandaan kwam, want ik had een zombie moeten zijn na zo weinig slaap! Maar op de een of andere manier had ik net zoveel energie als ik normaal heb na een goede nacht slaap. Ik dacht dat het nadat ik gegeten had om 12 uur wel erg zou worden, maar nog steeds niks! Ik vond het zo grappig! Michelle zei dat het waarschijnlijk om 3 uur wel kwam als ik vrij was, maar toen voelde ik me nog steeds heel energierijk en vrolijk. Ik ging even met Michelle naar West End om kaartjes te halen voor Chicago. Ze zeiden dat ik het beste morgenochtend terug kon komen om kaartjes te halen, want dan zouden ze goedkoper zijn. Ik was dan toch vrij, dus dat was geen probleem.
Toen we terug waren ben ik toch maar in bed gaan liggen. Zodra ik mijn ogen dichtdeed sliep ik ook. Ik denk dat ik wel moe was, maar dat mijn hoofd gewoon iets anders dacht!
Ik ben tussendoor nog even een paar uurtjes wakker geweest, maar dat was het dan ook.
Maandag ben ik maar meteen toen ik wakker was en me had gedoucht en zo, naar de ticketbox gelopen. Ik merkte meteen dat het vakantie is, want ik hoorde overal Nederlands!
Ik haalde drie kaartjes voor Chicago (Sandra wilde eerst ook wel mee, maar haar moeder komt dit weekend en die wil ook graag naar Chicago) en daarna ben ik even doorgelopen naar het theater om de Stage Door te vinden. Die was zeer makkelijk te vinden, dus ik dacht, mooi, daar sta ik vanavond na de show!
Ik heb de rest van de dag niet heel veel meer gedaan. Ik heb ’s middags nog wel even anderhalf uur met Laura geskypd, want die had ik al een tijd niet meer gesproken. Het was weer heel erg gezellig, maar ja, toen puntje bij paaltje kwam, kwamen wij niet meer bij.
Rond 6 uur was Annabelle hier en hebben we even een broodje gegeten bij de Starbucks.
Rond half 8 gingen we hier weg met een opgeladen fototoestel en natuurlijk de kaartjes. Ik had de goedkoopste kaartjes gekozen, dus we zouden op het hoogste balkon zitten. Toen we onze kaartjes moesten laten zien, werden opeens onze plaatsen doorgekrast en er andere plaatsen opgezet. Na even zoeken hadden we onze plaatsen gevonden. Het bleek dat we nu opeens beneden zaten ongeveer in het midden en 6 rijen verwijdert van het podium! Ik denk dat ze gewoon kijken of er nog betere plekken vrij zijn en die gewoon weggeven, omdat het toch niet uitverkocht was. Toen begon de musical!

In het midden van het podium stond een soort grote bak, waar het orkest in stond, nou ja, eigenlijk Big Band. Om het vierkant zat een gouden lijst, wat er wel heel erg cool uitzag. En toen kwam Pia via een gat het podium op. heerlijk. Iedereen loopt daar de hele tijd rond lingerie en leer. Het ensemble zat de hele show aan de zijkant, wat me heel erg deed denken aan Mutter Courage. Je ziet in het begin hoe Roxie Hart een minnaar doodschiet. Zij is eigenlijk het grappige personage in het stuk en degene die haar speelde deed het zo ongelooflijk goed! Natuurlijk komt er een rechtszaak, maar eerst moet ze een advocaat enzo vinden. Ze krijgt de beste misdaad advocaat die er is en die verzint een heel verhaal voor haar waar ze zich aan moet houden. Ze krijgt heel veel publiciteit waar ze heel erg blij mee is. ze moet een persconferentie geven en dan zet de advocaat haar op schoot en wordt ze zijn buikspreekpop. Dit wordt zo overtuigend gedaan! het was echt heel goed. Je hebt een vrouw die steeds in opera verslag doet van de persconferentie en het ensemble is de rest van de pers. Natuurlijk is Velma Kelly, Pia, hier absoluut niet blij mee, want zij heeft ook iemand vermoord en wil zelf zoveel mogelijk publiciteit voor haar rechtszaak. Ze zou een tour gaan maken, maar die wordt afgeblazen. Ze bedenkt dat ze het wel samen met Roxie kan doen, maar die ziet dat niet zitten, omdat ze zelf al genoeg aandacht krijgt. Zodra de aandacht verzwakt verzint ze dat ze zwanger is om het verhaal even wat overtuigender te maken en om de publiciteit natuurlijk. Dan komt de rechtszaak. De pers staat op de achtergrond in de spotlights. Rechts van het podium staan 6 stoelen, waar maar 1 persoon opzit. Een man met een lange regenjas en een zwarte bril op en een blindeman stok. Ik haalde mijn aandacht even bij het verhaal weg en ging de man bestuderen. Hij was eigenlijk best grappig. Hij reageert op het verhaal. Op een gegeven moment stopte hij de stok in zijn jas en zijn bril ging af. Hij haalde een waaier en een hoed tevoorschijn en schoof een stoel op. toen ik doorhad wat hij uitbeeldde vond ik dit heel erg briljant gedaan. hij veranderde om de zoveel tijd van karakter. 6 in totaal. Hij was de jury. Na de deftige dame kwam er een studiebol en daarna kwam er een non, toen een hitsige meneer en daarna een dronkenlap. Roxie heeft een heel verhaal in een soort raar rollenspel waar ze uitbeeld, samen met de man die ze heeft neergeschoten omdat hij haar wilde verlaten, hoe de moord is gegaan. Ze heeft hem neergeschoten uit zelfverdediging en natuurlijk voor haar baby! Uiteindelijk zegt de advocaat: u kunt nu wel haar leven wegnemen, maar daarmee brengt u hem niet meer terug.
Ooooooooh! Niet?! Denkt de jury, nee, dan hangen we haar niet op. op het moment dat ze wordt vrijgesproken komt er iemand het podium oprennen met het nieuws dat er buiten een gigantische moordpartij is. niemand heeft meer aandacht voor Roxie. Dan komt er een doek naar beneden met allemaal glitters en treden Roxie en Velma toch samen op. nou, leuk! Einde van de show!
De band speelde nog door na de show. Normaal was ik blijven zitten, maar ik wilde heel graag naar de artiestenuitgang toe, dus zijn we weg gegaan.
We moesten ongeveer een kwartier wachten op Pia. Het was ijskoud, maar het was het allemaal waard. Ik heb eindelijk een foto met Pia Douwes. Heel gelukkig zijn we naar huis gelopen en daar hebben we nog even gekletst (Anna bleef slapen) en toen zijn we gaan slapen, na om 11 uur Michelle nog even te feliciteren met haar verjaardag. Aangezien ze in Nederland geboren was, vond ze dat het ook om de Nederlandse tijd haar verjaardag zou zijn.
Vanmorgen werd ik vroeg wakker van Anna en Michelle die naar het werk moesten, maar daarna heb ik nog geslapen tot elf uur. Daarna onder de douche gesprongen en snel mijn verslag getypt. Ik weet nog niet wat ik vanmiddag ga doen, maar dat horen jullie vrijdag wel weer. Ik ben dan niet vrij, omdat ik maandag en dinsdag vrij had, maar zal zeker schrijven.

Heel veel liefs,

Nadine